1.นำนกออกมาตอนเค้าหิว
ตลอดช่วงเช้านกจะไม่ได้กินอะไรมาก่อน หากสังเกตุดูนกในช่วงเช้า ๆ ถ้าหากยังไม่ได้ตื่นมาป้อนมันอาหารเราจะเห็นว่านกแสดงอาการหิวหรือว่าตอนเย็นหากว่าเรายังไม่ได้ป้อนอาหารเช่นกัน และวิธีฝึกข้อแรกนี้คือ เริ่มฝึกจากในบ้านก่อน ตอนหิว เรียกให้นกาหา หลังจากมาแล้ว ให้อาหารแล้ววาง จากนั้นเดินหนีไปที่อื่นต่อ เรียกนกมาอีกครั้ง เมื่อเค้ามาก็ให้อาหารแล้ววาง ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
ตลอดช่วงเช้านกจะไม่ได้กินอะไรมาก่อน หากสังเกตุดูนกในช่วงเช้า ๆ ถ้าหากยังไม่ได้ตื่นมาป้อนมันอาหารเราจะเห็นว่านกแสดงอาการหิวหรือว่าตอนเย็นหากว่าเรายังไม่ได้ป้อนอาหารเช่นกัน และวิธีฝึกข้อแรกนี้คือ เริ่มฝึกจากในบ้านก่อน ตอนหิว เรียกให้นกาหา หลังจากมาแล้ว ให้อาหารแล้ววาง จากนั้นเดินหนีไปที่อื่นต่อ เรียกนกมาอีกครั้ง เมื่อเค้ามาก็ให้อาหารแล้ววาง ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
2.ท่าและเสียงที่ใช้เรียกนก และ อุปกรณ์ทำเสียงเรียกนกท่าประกอบเรียกนกนั้นมีหลายท่า ซึ่งก็สามารถคิดได้เอง โดยท่าพร้อมเสียงเรียกนกนี้ ต้องหมั่นทำเป็นประจำ เช้า กลางวัน เย็น ใช้ได้ผลดีกับนกหัดบิน
เริ่มฝึกโดย เดินออกห่างมาเรื่อยๆ จากห้าเมตร เป็น สิบเมตร และไกลขึ้นๆจนไกลมาก ซึ่งในระยะไกลมากนี้ เสียงเรียกเรานกจะไม่ได้ยินแล้ว เสียงมนุษย์ อาจจะเดินทางไปได้ไม่ไกลและขณะนกบิน กล้ามเนื้อใหล่ จะทำงานอย่างเร็วมาก จนอาจจะมีเสียงขณะที่บิน
อุปกรณ์ทำเสียงเรียกนก ได้แก่ พวก นกหวีดชนิดต่างๆ ขลุ่ยนกเป็นต้น
เริ่มฝึกโดย เดินออกห่างมาเรื่อยๆ จากห้าเมตร เป็น สิบเมตร และไกลขึ้นๆจนไกลมาก ซึ่งในระยะไกลมากนี้ เสียงเรียกเรานกจะไม่ได้ยินแล้ว เสียงมนุษย์ อาจจะเดินทางไปได้ไม่ไกลและขณะนกบิน กล้ามเนื้อใหล่ จะทำงานอย่างเร็วมาก จนอาจจะมีเสียงขณะที่บิน
อุปกรณ์ทำเสียงเรียกนก ได้แก่ พวก นกหวีดชนิดต่างๆ ขลุ่ยนกเป็นต้น
3.สถานที่ ที่โล่ง ปลอดคน หรือสิ่งรบกวน สิ่งเร้า
คือการฝึกเรียกนกในสถานที่โล่ง เพื่อให้นกได้บินอย่างอิสระมากขึ้น โดยสถานที่ที่เหมาะสมคือ ที่โล่ง ปลอดคน และไม่มีสิ่งรบกวนต่างๆ เพราะอาจทำให้นกตกใจหรือเกิดความสับสน เป็นสาเหตุทำให้นกบินหนีได้
คือการฝึกเรียกนกในสถานที่โล่ง เพื่อให้นกได้บินอย่างอิสระมากขึ้น โดยสถานที่ที่เหมาะสมคือ ที่โล่ง ปลอดคน และไม่มีสิ่งรบกวนต่างๆ เพราะอาจทำให้นกตกใจหรือเกิดความสับสน เป็นสาเหตุทำให้นกบินหนีได้
อ้างอิง http://www.nokbin.com/default.asp?content=wboarddetail&wbid=34&qid=1600
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น